Lazareva pećina, koja se izvesno vreme zvala Zlotska, odavno predstavlja pravi turistički biser istočnog dela Srbije. Nalazi se nadomak Bora, a prema rezultatima speleoloških istraživanja, ubedljivo je najduža u zemlji.
O Lazarevoj pećini i nastanku njenog imena, ostala su dva predanja koja su se prenosila sa kolena na koleno. Prema prvom, naziv je dobila po knezu Lazaru, kada su preživeli učesnici Kosovskog boja u njoj našli utočište od Turaka. Da su tamo boravili neko vreme i hranili se onim što su ulovili u okolini, dokazuju i skeletni ostaci životinja koji su u njoj pronađeni. Prema drugom, pećina je nazvana po izvesnom Lazaru, koji se u nju sakrio kako bi pobegao od Tatara i Turaka. Za vreme turske vladavine, ulaz u nju je bio zazidan, kako bi se sprečilo sakrivanje odmetnika.
Prva istraživanja ovog, sigurno jednog od najvećih dragulja Istočne Srbije, započeo je Feliks Hofman davne 1882. godine, a nastavio ih je utemeljivač srpske geografije – Jovan Cvijić. Od 1949. godine, Lazareva pećina je zaštićeni spomenik prirode, koji je mnogobrojnim turistimа nа rаspolаgаnju od 1. maja do 31. oktobrа. Pored veličanstvenih dvorana, hodnika i ukrasa, Lazareva čarobna pećina je ujedno i jedno od najvećih staništa slepih miševa na Balkanu, za koje žitelji tvrde da donose sreću udavačama. Inače, zanimljivo je da se baš ona pokazala kao idealna lokacija za snimanje nekih scena iz popularnog filma Čarlston za Ognjenku, režisera Uroša Stojanovića.
