Pećina i zbeg-crkva Kađenica nalazi se sa desne obale Zapadne Morave, u okolini sela Dljina kod Čačka. Ovo mesto služilo je kao sklonište gde su se Srbi iz okolnih sela skrivali od Turaka, a mnogima od njih postalo je večno konačište.
Godine 1814. u Požeškoj nahiji je izbila pobuna protiv turskog terora, nazvana Hadži Prodanova buna po njenom vođi Hadži Prodanu Gligorijeviću. Plašivši se za svoju bezbednost, oko 100 stanovnika okolnih sela, uglavnom žena i dece, sakrilo se u pećinu, međutim Turci su ih pronašli i na ulazu nagomilali šiblje i slamu i zapalili vatru, a narod se pogušio. Pećina je nakon ovog događaja nazvana Kađenica, budući da se narod ugušio dimom (kadom).
Kosti ovih nesrećnih ljudi ležale su u pećini naredne 122 godine, prekrivene pepelom i prašinom. Godine 1936., zahvaljujući tadašnjem vladici žičkom Nikolaju Velimiroviću, bivaju sahranjene u dva kamena sarkofaga i smeštene u oltarskoj apsidi pećinske crkve, ispod raspeća, kao svedočanstvo ovom bolnom događaju. Neposredno pred početak Drugog svetskog rata, očišćen je put koji vodi do ulaza Kađenice, a ispred njega je postavljen krst viši od 50 metara koji se vidi iz daljine. Iznad ulaza su još uvek vidljive stene zagaravljene vatrom i ilustruju zločin koji ne sme da se zaboravi.
